KLM stapt naar ACM om verhoging haventarieven

„De verhoging is onredelijk, ongepast en onaanvaardbaar in het licht van de ongekende crisis waar de luchtvaartsector mee te kampen heeft. Het verlies wordt niet redelijk verdeeld”, zo meldt KLM in het bezwaar.

De luchthaven werkt met een systematiek waarbij verliezen opgevangen moeten worden door de gebruikers. Maar door corona zitten die vrijwel allemaal zelf op zwart zaad, terwijl de nationale luchthaven per 30 juni nog een solvabiliteit heeft van boven de 30%. KLM tekent ook bezwaar aan namens Transavia, Martinair en Air France en is zelf nog steeds technisch failliet.

Alternatief

Onder normale marktomstandigheden, waarbij gebruikers een vrije keuze hebben en een ‘opt-out’ mogelijkheid, zouden dergelijke exorbitante verhogingen waarbij een luchthaven zichzelf volledig uit de markt voor infrastructuur prijst, leiden tot een keuze van luchtvaartmaatschappijen voor een alternatieve luchthaven, zo meldt KLM.

„Maatschappijen, zeker die met een thuisbasis op Schiphol, hebben echter geen ‘opt-out’. Zij zijn gebonden aan Schiphol”. KLM-groep betaalt op jaarbasis naar schatting zo’n €150 miljoen, waarvan niet duidelijk is in hoeverre dit doorgerekend kan worden in de ticketprijs. Andere luchthavens hebben deze verhoging niet.

Verlies

De verhoging laat overschrijdingen op bouwprojecten als de nieuwe pier, waarbij de nationale luchthaven als gevolg van een dispuut met bouwer Ballast Nedam voor honderden miljoenen het schip in gaat. Ook is het verlies van 2021 nog niet meegenomen in deze verrekening. Die klap, waarbij een verlies van €600 miljoen te verdelen valt, volgt over drie jaar.

Volgens de luchtvaartmaatschappijen is het ’tekenend’ dat andere luchthavens in Europa, zoals Frankfurt, München, Parijs Charles de Gaulle, Wenen, Zürich en Kopenhagen, hun tarieven in 2022 bevriezen of slechts matige verhogingen doorvoeren. Anders dan Schiphol beseffen deze luchthavens dat tijdig herstel van de luchthaven vereist dat haar klanten, de gebruikers, de tijd krijgen te herstellen van de financiële gevolgen van de COVID-19-crisis en dat de lasten die hieruit voortvloeien evenredig worden verdeeld.